سیاره عطارد در بیشترین کشیدگی غربی قرار می‌گیرد
تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۳۱۱۳۵
سیاره عطارد جمعه -سی‌ویکم شهریورماه- به بزرگ‌ترین جدایی خود از خورشید خواهد رسید و در قدر منفی ۰.۵ به شدت می‌درخشد.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، سیاره عطارد جمعه -سی‌ویکم شهریورماه- به بزرگ‌ترین جدایی خود از خورشید خواهد رسید و در قدر منفی ۰.۵ به شدت می‌درخشد. این پدیده از اصفهان به راحتی قابل مشاهده است، زمانی که هنگام طلوع خورشید به ارتفاع ۱۷ درجه بالای افق می‌رسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سیاره عطارد جمعه -سی‌ویکم شهریورماه- در ظهور صبحگاهی خود به فاز دوگانگی خود می‌رسد و در قدر منفی ۰.۵ به شدت می‌درخشد. مشاهده این پدیده دشوار نخواهد بود و رصد آن زمانی که به ارتفاع ۱۷ درجه بالای افق می‌رسد امکان‌پذیر است.
ماه در ربع اولجمعه -سی‌ویکم شهریور- ماه به ربع اول می‌رسد، در آسمان غروب قابل مشاهده است و نیمه شب نیز غروب می‌کند. این پدیده از اصفهان ساعت ۱۳:۱۱ تا ساعت ۲۲:۳۷ قابل مشاهده است. در این زمان ماه در مرحله‌ای از چرخه ماهانه خود قرار دارد که تقریباً نیمه روشن به نظر می‌رسد. ماه هر ۲۹.۵ روز یک بار به دور زمین می‌چرخد و در فازهای ماه نو، ربع اول، ماه کامل و ربع آخر قرار می‌گیرد.
همانطور که ماه در این چرخه پیش می‌رود در زمان‌های مختلف روز قابل مشاهده است. به طوری که در ربع اول زمانی که هنگام غروب خورشید در ارتفاعات آسمان پدیدار می‌شود سپس قبل از اینکه به سمت افق فرو برود، در نیمه شب غروب می‌کند. در روزهای بعد، ماه هر روز دیرتر غروب می‌کند و در بیشتر ساعات شب قابل مشاهده خواهد بود. تا زمانی که ماه به فاز کامل برسد و در بیشتر ساعات شب قابل مشاهده باشد، حوالی غروب خورشید طلوع می‌کند و حوالی سحر نیز غروب می‌کند.
کد خبر 689374منبع: ایمنا
کلیدواژه: نجوم تازه های نجوم رویداد نجومی رویدادهای نجومی پدیده نجومی رویداد نجوم عکاسی نجومی پدیده نجومی امروز رویداد نجومی امشب پدیده های نجومی آسمان امشب ایران شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق قابل مشاهده سیاره عطارد سی ویکم ربع اول
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۳۱۱۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تازه‌ترین شواهد از وجود سیاره X در لبه تاریک منظومه شمسی
گروهی از دانشمندان سیاره‌شناس از کالتک (مؤسسه فناوری کالیفرنیا)، دانشگاه کوت د-ازور و مؤسسه تحقیقات ساوت‌وست شواهد جدیدی را مبنی بر وجود سیاره نهم گزارش کرده‌اند. آنها مقاله خود را روی سرور preprint arXiv منتشر کرده‌اند و این مقاله برای انتشار در «آستروفیزیکال ژورنال لترز» پذیرفته شده است.
به گزارش خبرآنلاین، سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) بود که دو اخترشناس کلتک، چندین جرم کمربند کایپر (کویی‌پر) را در خارج از مدار نپتون، در نزدیکی لبه منظومه شمسی پیدا کردند که به نظر می‌رسید در جهت‌گیری تقریبا نزدیکی نسبت به خورشید واقع شده‌اند. دانشمندان دلیل این انباشتگی را کشش گرانشی سیاره‌ای ناشناخته پیشنهاد دادند؛ سیاره‌ای که بعداً سیاره نهم نام گرفت. این سیاره پیشنهادی حدود ۶ برابر زمین سنگینی دارد و فاصله‌اش از خورشید می‌تواند بین ۳۵۰ تا ۶۰۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید باشد.
البته داستان سیاره نهم هم داستان جالبی است. از زمان کشف سیاره کوتوله پلوتو در اوایل قرن بیستم تا سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۵) که پلوتو هنوز جزء سیارات منظومه شمسی دسته‌بندی می‌شد، اخترشناسان به دنبال سیاره دهم بودند و آن را سیاره X می‌نامیدند.
طی سه دهه اخیر و با یافتن تعداد بیشتری از اجرام کمربند کایپر و فرانپتونی‌ها (TNOها)، شواهد آماری ضدونقیضی از وجود سیاره نهم ارائه شده است. برخی تحلیل‌ها، توزیع اجرام یافت‌شده را به نفع وجود سیاره نهم تفسیر می‌کنند و برخی دیگر، کفه ترازو را به نفع نبود این سیاره تغییر می‌دهند. مقاله جدید به نفع وجود سیاره نهم است.
پژوهشگران در تحقیق خود به ردیابی حرکت‌های اجرام بلنددوره‌ای پرداختند که از مدار نپتون می‌گذرند و در طول سفر خود، حرکت‌های نامنظمی نشان می‌دهند. آنها از این مشاهدات برای ایجاد چند شبیه‌سازی کامپیوتری استفاده کردند که هرکدام، سناریوهای متفاوتی را به تصویر می‌کشند.
دانشمندان علاوه بر تصحیح اثر کشش گرانشی سیارات بزرگ منظومه شمسی بخصوص نپتون، داده‌های جزرومد کهکشانی را نیز به شبیه‌سازی اضافه کردند. جزرومد کهکشانی عبارت است از ترکیب نیروهای گرانشی اجرام راه‌شیری که در ورای مرزهای منظومه شمسی واقع شده‌اند.
شبیه‌سازی‌ها نشان داد که قابل‌قبول‌ترین توضیح برای رفتار اجرام فرانپتونی، تداخل جاذبه گرانشی از سیاره بزرگ دوردست است. متأسفانه شبیه‌سازی‌ها از آن نوع نبود که به تیم تحقیقاتی اجازه دهد مکان سیاره را نیز تعیین کند.
شرح عکس: مقایسه توزیع‌های مداری از شبیه‌سازی‌های حرکت nجسم شامل سیاره نهم ( P۹، چپ) و بدون آن (راست). هر دو پنل، فاصله حضیض (کمترین فاصله تا خورشید) را در برابر نیم‌محور اصلی ردپای مداری فرانپتونی‌های شبیه‌سازی‌شده با زاویه تمایل مداری کمتر از ۴۰ درجه (i
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت